Βρεθήκαμε κοντά στα παιδιά του ΚΑΑΠ-Β που είναι στο πρόγραμμα ανεξάρτητης διαβίωσης.
Προσφέραμε συμβολικά γλυκά και ανταλλάξαμε ευχές, είναι πραγματικά μεγαλείο η αίσθηση να βρίσκεσαι κοντά σε νέα παιδιά.
Στη συζήτηση μας, μας είπαν πόσο καλύτερα νιώθουν ανεξάρτητοι χωρίς περιορισμούς να βγουν έξω, μας είπαν επίσης πόσο ευχαριστημένοι είναι εκεί στο Ελληνικό, στα διαμερίσματα, στην περιοχή και για την φροντίδα που έχουν.
Δεν έλειψαν και τα όνειρα, που δείχνουν την ανάγκη της ψυχής, ένα κορίτσι μας είπε:
Θα ήταν καλύτερα βέβαια, αν είχα μια σύνταξη να πληρώσω το ενοίκιο και άνθρωπο να με φροντίζει στο δικό μου σπίτι!