Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής
1.Την διαφοροποίηση και την αύξηση του επιδόματος παρά-τετραπληγίας (εξωϊδρυματικό), και την πλήρη επιχορήγηση Συνοδού.
– για μεν τους τετραπληγικούς με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, από 20 σε 30 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη,
– για δε τους παραπληγικούς με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, από 20 σε 25 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και
– Την πλήρη επιχορήγηση συνοδού.
Αναλυτικά
Η δύο αυτές βαριές Κινητικές Αναπηρίες (Τετραπληγία-Παραπληγία) διαφέρουν τόσο σε βαρύτητα όσο και στις ανάγκες εξυπηρέτησης της αναπηρίας.
Τετραπληγία, αναπηρία με χαρακτηριστικό την αδυναμία κίνησης και των τεσσάρων άκρων που συνοδεύεται συνήθως από σοβαρά προβλήματα άρθρωσης λόγου, σπαστικότητας κ.α.
Καθιστά υποχρεωτική την βοήθεια άλλου προσώπου σε 24ωρη βάση.
Παραπληγία, αναπηρία με χαρακτηριστικό πρόβλημα την αδυναμία στήριξης, βάδισης και αυτοεξυπηρέτησης που συνοδεύονται συνήθως από σπαστικότητα και προβλήματα σπαστικής κύστης κ.α.
Kαθιστά υποχρεωτική την βοήθεια άλλου προσώπου τουλάχιστον 10 ημέρες το μήνα σε 8ωρη βάση.
Όταν δε συνυπάρχουν προβλήματα κατακλίσεων για τους παραπληγικούς τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα και οι ανάγκες τους πλέον απαιτούν συνοδό καθημερινά τουλάχιστον σε 16ωρη βάση.
Στην συνύπαρξη και άλλων αναπηριών η ανάγκη άλλου προσώπου καθίσταται επιτακτικότατη σε 24ωρη βάση.
Το υφιστάμενο καθεστώς σε σχέση με τον συνοδό έχει ως εξής:
Όταν υπάρχει οικογενειακό περιβάλλον ικανό να καλύψει τις ανάγκες των βαριά Κινητικά Aναπήρων, επιφορτίζεται με την φροντίδα του αναπήρου χωρίς καμία οικονομική στήριξη από την πολιτεία, πρόκειται για τους γονείς, τις συζύγους, τα αδέλφια, και
τα παιδιά με ιδιαίτερες επιπτώσεις στην ζωή τους, τόσο στις σπουδές τους όσο και στην δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης τους.
Το κόστος για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της αναπηρίας επιβαρύνει συνολικά την οικογένεια.
Όταν δεν υπάρχει οικογενειακό περιβάλλον τα προβλήματα πλέον είναι αξεπέραστα.
Οι συνοδοί σήμερα (για όσους έχουν δυνατότητα να τους πληρώσουν) είναι συνήθως οικονομικοί μετανάστες με φθηνότερη και ανασφάλιστη εργασία, η καθιέρωση πλήρως επιδοτούμενου συνοδού που είναι απαραίτητη, πέρα από την ουσιαστική ανάγκη δίνει παράλληλα την δυνατότητα να υπάρξουν νόμιμες θέσεις Κοινωνικής Εργασίας.
2. Κέντρα αποκατάστασης
Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση με τα παραμύθια για τη δήθεν δημιουργία κέντρου αποκατάστασης, έσπρωχναν έντεχνα και με ιδεολογικό προσανατολισμό τους Κινητικά Αναπήρους στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Σήμερα αυτοί που έχουν ιδιαίτερη ανάγκη αποκατάστασης είναι νεοανάπηροι ατυχηματίες νέα συνήθως σε ηλικία άτομα.
Η δημιουργία ενός Κρατικού σύγχρονου, πλήρως εξοπλισμένου και στελεχωμένου κέντρου είναι επιτακτική ανάγκη.
Επίσης επιτακτικό είναι ο εκσυγχρονισμός του Ε.Ι.Α.Α και η ένταξη του στο Ε.Σ.Υ το οποίο διαθέτει αρκετά κλειστά κτήρια και ανενεργά ενώ καλύπτει το 80% των υφισταμένων κλινών σήμερα.
Άλλο τόσο σημαντικό είναι η δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων μέσα στα ιδρύματα αποκατάστασης, προκειμένου να λειτουργήσει επιτέλους και ο αθλητισμός σαν αποκατάσταση και γιατί όχι, να στηρίξει και τον ειδικό αθλητισμό σαν μοναδική δεξαμενή νέων αθλητών.
3. Εξομοίωση επιδόματος Ακρωτηριασμένων ή εχόντων απλασία.
Στο άρθρο 61 παράγραφος 3 του Ν.3518/06 του τότε Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, γίνεται προσπάθεια να εξορθολογισθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος ακρωτηριασμένων όπως αναφέρονται στην παράγραφο 2β και 2ε του άρθρου 5 του Ν.3232/04.
Εξαλείφεται μεν , ο όρος «πλήρης» και «υψηλός» ακρωτηριασμός και η προϋπόθεση «να μην επιδέχεται εφαρμογής τεχνητού μέλους» για τους έχοντες διπλό ακρωτηριασμό, αλλά διατηρείται για τους έχοντες μονό ακρωτηριασμό, ωσάν η ύπαρξη τεχνικού μέλους να εξασφαλίζει την λειτουργικότητα και την άρση της αναπηρίας, ενώ αγνοείτε ολοσχερώς η περίπτωση των εχόντων μονές απλασίες.
Για το λόγο αυτό απαιτείται η εξάλειψη της καταχρηστικής προϋπόθεσης του όρου «να μην επιδέχεται εφαρμογή τεχνητού μέλους» και για την περίπτωση του μονού ακρωτηριασμού.
Η αναγραφόμενη προϋπόθεση καθιστά επί της ουσίας, την χορήγηση του επιδόματος ανέφικτη και το ενδιαφέρον της πολιτεία «προσχηματικό» αφού η εφαρμογή τεχνικού μέλους σχεδόν πάντα υφίσταται.
Η αναγραφόμενη προϋπόθεση της μη αποδοχής τεχνικού μέλους, είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 16 του Ν.3232/03 για τους ακρωτηριασμένους με ασφάλιση στον Δημόσιο τομέα.
4. Οι Παραλίες και η Παραλία του ΚΑΑΠ-Βούλας
Πάντα οι Κινητικά Ανάπηροι αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν πρόβλημα πρόσβασης στις παραλίες της πατρίδας μας.
Το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες στην αναψυχή, στον τουρισμό, στον ελεύθερο χρόνο και τον αθλητισμό αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, το οποίο η Πολιτεία υποχρεούται να διασφαλίσει, σύμφωνα με το άρθρο 30 της νέας Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
Το μεγαλύτερο μέρος των παραλιών της πατρίδας μας, είναι απροσπέλαστο από Κινητικά Αναπήρους ιδιαίτερα από χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου.
Υπάρχουν περιπτώσεις που Ο.Τ.Α προσπάθησαν να εξυπηρετήσουν άτομα με Κινητικά προβλήματα για να αποκτήσουν την πρόσβαση στο αγαθό του νερού, αλλά οι προσπάθειες αυτές βρήκαν αντιμέτωπες αρχές οι οποίες τα ξήλωσαν.
Στο νόμο 2791/2001 ΦΕΚ. 285Α/19.12.01 «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» ενώ είναι σαφές το κοινόχρηστο των παραλιών, εν τούτοις χρειάζεται προσθήκη σαφούς άρθρου με το οποίο να επιτρέπονται τα έργα για την πρόσβαση ατόμων με Κινητικά προβλήματα ή ξεκάθαρη ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου.
Έργα που εξασφαλίζουν την πρόσβαση είναι:
α) Βατός διάδρομος για αναπηρικά αμαξίδια που θα οδηγεί σε εξέδρα (2μ Χ 1,5μ) η οποία να απολήγει εντός του νερού, προκειμένου να τοποθετείται στην εξέδρα ειδικό αναβατόριο ανόδου – καθόδου στο νερό ατόμων με βαριά Κινητική Αναπηρία.
β) Παράκαμψη του παραπάνω διαδρόμου που θα οδηγεί στην άκρη της θάλασσας για άτομα με ελαφρότερες Κινητικές Αναπηρίες ή με διαφορετικές που τον έχουν απαραίτητα ανάγκη.
– Ελλείψει όλων των παραπάνω, τα Κινητικά Ανάπηρα άτομα φιλοξενούνται από το ΚΑΑΠ-Βούλας σε τμήμα της παραλίας που περιλαμβάνεται στην ιδιοκτησία του, η παραλία αυτή είναι η μοναδική προσβάσιμη παραλία στην Ελλάδα όσο αφορά την είσοδο και έξοδο των Κινητικά Αναπήρων στο αγαθό του νερού και σαν μοναδική τείνει να γίνει γκέτο.
Υπάρχουν όμως προβλήματα που έχουν να κάνουν:
α) Με την δυνατότητα κίνησης κατά την προσέλευση.
β) Με έλλειψη σκιερών πάρκινγκ, για άτομα με βαριές Κινητικές Αναπηρίες που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα λόγω θερμοκρασίας.
γ) Αναπηρικά WC κατάλληλα εξοπλισμένα.
δ) Έλλειψη χώρων (τεντών ή κατασκευών) που θα εξασφαλίζουν σταθερή θερμοκρασία με ψεκασμό νερού για τα επακόλουθα των αναπηριών με αναπνευστικά προβλήματα.
– Στην παραλία του ΚΑΑΠ-Βούλας υπάρχουν έξη σπίτια ξύλινης πρόχειρης κατασκευής με τέσσερα κρεβάτια το καθένα, σε αυτά διημερεύουν την θερινή σεζόν οι λουόμενοι (άτομα με Κινητική Αναπηρία), σε τέσσερις 15νθήμερες περιόδους, οι κατασκευές αυτές είναι πρόχειρες και δεν εξυπηρετούν βασικές ανάγκες.
Να δημιουργηθούν τα σωστά καταλύματα που θα προσφέρουν ανθρώπινη και αξιοπρεπή παραμονή, όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά και την χειμερινή περίοδο.
Θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να μπορούν στο χώρο αυτό να φιλοξενηθούν Κινητικά Ανάπηροι από όλη την Ελλάδα και γιατί όχι και από Ευρωπαϊκές χώρες.
– Κάθε χρόνο η παραλία δεν προσφέρεται για τους Κινητικά Αναπήρους τις ημερομηνίες που πρέπει για θερινά λουτρά (1/7-31/9) και σαν ιδιαίτερος χώρος αναψυχής, συναναστροφής και επαφής με το φυσικό περιβάλλον (1/5-31/6) και (1/10-30/10).
Θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχές για μας να παραδοθεί η παραλία τις προτεινόμενες ημερομηνίες.
5. Αποκλειστική νοσοκόμα
Τα Κινητικά Ανάπηρα Άτομα με αναπηρία 67% και άνω να μπορούν να κάνουν απεριόριστα χρήση αποκλειστικής νοσοκόμας σε κρατικά νοσοκομεία ή κρατικές κλινικές ή ιδιωτικές ή κέντρα αποκατάστασης και στο σπίτι για όσο διάστημα εγκρίνει ο θεράπων ιατρός.
6. Την επέκταση των διατάξεων του Ν.3232/04 περί χορήγησης εξωϊδρυματικού επιδόματος παρά-τετραπληγίας.
σε όσους έχουν βαριά Κινητική Αναπηρία κάτω άκρων ή άνω και κάτω άκρων διπληγίες ή τριπληγίες και σε αναπηρίες που η κλινική τους εικόνα είναι ίδια με της παραπληγίας – τετραπληγίας και με βλάβη οριστική και μη αναστρέψιμη, να χορηγείται το εξωϊδρυματικό επίδομα, ανεξάρτητα με την αιτία που έχει προκαλέσει την Αναπηρία.
7. Κάλυψη δαπανών συνοδού για λουτροθεραπείες.
Οι Βαριά Κινητικά Ανάπηροι έχουν απόλυτη ανάγκη συνοδού και κάλυψης των δαπανών του – δικαίως καλύπτεται για τους τυφλούς, η μη εφαρμογή του μέτρου για τους Κινητικά Αναπήρους είναι άνιση μεταχείριση μεταξύ αναπηριών με την ίδιες ανάγκες.
8. Για όσους έχουν ακρωτηριασμό ή απλασίες.
ανεξάρτητα του ύψους της βλάβης στο πάσχον μέλος άνω ή κάτω άκρου με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω να δίδεται επίδομα ίσο με τα 15 (δεκαπέντε) ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη σήμερα είναι 10.
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
1. Την επέκταση των διατάξεων του Ν. 2643/1998 περί προστατευόμενης εργασίας και στα τέκνα των Κινητικά Αναπήρων δικαιούχων του εξωϊδριματικού επιδόματος.
Όταν υπάρχει οικογενειακό περιβάλλον ικανό να καλύψει τις ανάγκες των βαριά Κινητικά Aναπήρων, επιφορτίζεται με την φροντίδα του αναπήρου χωρίς καμία οικονομική στήριξη από την πολιτεία, πρόκειται για τους γονείς, τις συζύγους, τα αδέλφια, και
τα παιδιά με ιδιαίτερες επιπτώσεις στην ζωή τους, τόσο στις σπουδές τους όσο και στην δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης τους.
2. Εφαρμογή του Ν.2643/1998.
α. Άμεση εφαρμογή για την προκήρυξη του προβλεπόμενου ετήσιου διαγωνισμού για την υποχρεωτική τοποθέτηση των Ατόμων με Αναπηρία στην αγορά εργασίας σε φορείς του ιδιωτικού τομέα, του στενού ευρύτερου δημόσιου τομέα και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων.
β. Να μην αποκλείονται από την χρήση του Ν.2643/1998 κατά την διάρκεια δημοσίευσης και όσο ισχύει η προκήρυξη του διαγωνισμού , όσα άτομα με αναπηρία εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, να υπάρξει χωριστή ποσόστωση από τους πολύτεκνους.
3. Αποκλειστική νοσοκόμα
Τα Κινητικά Ανάπηρα Άτομα με αναπηρία 67% και άνω να μπορούν να κάνουν απεριόριστα χρήση αποκλειστικής νοσοκόμας σε κρατικά νοσοκομεία ή κρατικές κλινικές ή ιδιωτικές ή κέντρα αποκατάστασης και στο σπίτι για όσο διάστημα εγκρίνει ο θεράπων ιατρός.
4. Επιχορήγηση για την αγορά μηχανικών συστημάτων και εξωτερικών αναβατορίων προσπέλασης ορόφων σε βαριά Κινητικά Αναπήρους.
Την επιχορήγηση μηχανικών συστημάτων προσπέλασης κλιμακοστασίων και εξωτερικών αναβατορίων προσπέλασης ορόφων σε Κινητικά Αναπήρους με τετραπληγία παραπληγία με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, εφόσον στην κατοικία υπάρχει ιδιοκτησία ή υψηλή κυριότητα και δεν διαθέτει ανελκυστήρα.
Τα άτομα με βαριά Κινητική Αναπηρία που κατοικούν σε διαμερίσματα που δεν έχουν ανελκυστήρα, δεν έχουν την δυνατότητα της προσπέλασης των κλιμακοστασίων ή των ορόφων και παραμένουν εντός οικίας τους για πάρα πολύ χρόνο, χωρίς να τους δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχουν στα κοινωνικά δρώμενα, ούτε να μπορούν να επιτελέσουν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους σαν πολίτες απέναντι στο κράτος, ούτε να υπάρχει δυνατότητα επισκεψημότητας από άτομα της ιδίας αναπηρίας.
Δεν υπάρχει δε η δυνατότητα να καλύψουν το αυξημένο έξοδο για την εγκατάσταση μηχανισμών προσπέλασης των κλιμακοστασίων ή των ορόφων.
Είναι μικρός ο αριθμός των ατόμων που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, είναι όμως σημαντικό να μην υπάρχει κανένα άτομο που να μην έχει την δυνατότητα πρόσβασης και να ζει σε αποκλεισμό.
5. Την επιδότηση τεχνικών μετατροπών οδήγησης αναπηρικών αυτοκίνητων
Αφορά την μετατροπή που τοποθετείτε στο τιμόνι (γκάζι – φρένο) από εταιρίες που είναι πιστοποιημένες.
Το κόστος των μετατροπών είναι δυσβάσταχτο για τους Κινητικά Αναπήρους, η δυνατότητα οδήγησης δε αναπληρώνει σε κάποιο βαθμό την αδυναμία κινητικότητας.
6. Ρύθμιση για μοριοδότηση ΑμεΑ στους διαγωνισμούς του Α.Σ.Ε.Π
Όταν προκηρύσσεται διαγωνισμός μέσω ΑΣΕΠ και πρόκειται για προσλήψεις μικρότερες των 20 ατόμων, δεν συμπληρώνεται με το ποσοστό του 5% για ΑμεΑ ολόκληρη μονάδα, ώστε να δικαιούται και ένα άτομο να προσλαμβάνεται.
Σε αυτή την περίπτωση όταν το ποσοστό που συμπληρώνεται είναι λιγότερο της μονάδας δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη.
Ζητάμε με βάση του ποσοστού στις εκάστοτε προσλήψεις να υπάρξει και κλίμακα μοριοδότησης για ΑμεΑ.
Θεωρούμε επιτακτική ανάγκη να υπάρξει ρύθμιση που να μοριοδοτεί τα ΑμεΑ.
H συγκεκριμένη ρύθμιση να αφορά κάθε κατηγορία εκπαίδευσης και να συμπεριλαμβάνει κάθε ειδικότητα της εκάστοτε προκήρυξης.
7. Να Θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
τα άτομα με Κινητική Αναπηρία και ποσοστό 67% και άνω να θεμελιώνουν δικαίωμα πλήρους συνταξιοδότησης στα 25 χρόνια εργασίας στο Δημόσιο τομέα, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ, ή 7500 ημέρες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και με όριο ηλικίας τα 50 έτη.
8. Ενιαία αντιμετώπιση των ιδίων Αναπηριών από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Το αίτημα γενικά αφορά την εναρμόνιση των διατάξεων που αντίκεινται σε ίση μεταχείριση ως αφορά την χορήγηση αναπηρικών βοηθημάτων από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Περιμένουμε να δείτε θετικά τα αιτήματα μας και να μας καλέσετε για να τα συζητήσουμε μαζί σας.
Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Μεταγραφές φοιτητών τέκνα Κινητικά Αναπήρων
Ισχύοντα
Τα τέκνα γονέων εκ των οποίων ένας τουλάχιστον ανήκει στην κατηγορία ατόμων με αναπηρία επειδή έχει κινητικά προβλήματα οφειλόμενα σε αναπηρία άνω του 67% .
Δικαιούχοι της μετεγγραφής αυτής της κατηγορίας
μετεγγράφονται σε ποσοστό 1% επί του αριθμού των εισακτέων στο Τμήμα υποδοχής.
Αίτημα
Να πραγματοποιούνται μεταγραφές φοιτητών εσωτερικού τέκνα ατόμων με Κινητική Αναπηρία άνευ ποσοστού επί του αριθμού των εισακτέων στο τμήμα υποδοχής και με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, χωρίς άλλες προϋποθέσεις.
Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας
1. Να θεσμοθετηθεί η προσβασιμότητα σε όλα τα πλοία,
και σε αυτά που εκτελούν δρομολόγια στον Αργοσαρωνικό.
2. Αναπηρικό αυτοκίνητο
– Προκειμένου να γίνει ελκυστική η αγορά αυτοκινήτου, στο παρελθόν καταργήθηκε το ειδικό τέλος ταξινόμησης.
Η μόνη ελάφρυνση που υπάρχει είναι αυτή.
Τώρα µε τις μειώσεις των φόρων, δεν υφίσταται πλέον σχεδόν καμιά απαλλαγή,
(αν το αγοράσεις μεταχειρισμένο από µια χώρα του εξωτερικού, σου στοιχίζει πολύ περισσότερο από το να το πάρεις από ένα µη ανάπηρο στην Ελλάδα).
– Με τον αποχαρακτηρισμό νωρίτερα δίνεται η δυνατότητα για αγορά νέου περισσότερο ασφαλούς και αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
– Τα VAN αγοράζονται από άτομα με βαριές Κινητικές Αναπηρίες, διαθέτουν ηλεκτρονικές η χειροκίνητες ράμπες για επιβίβαση – αποβίβαση του αναπηρικού αμαξιδίου, είναι μεγάλου κυβισμού με μεγάλο οικονομικό κόστος καυσίμων.
Για την πραγματική ατελή εισαγωγή αναπηρικού αυτοκινήτου (όπως ισχύει σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, που τα επιδόματα είναι πιο αξιοπρεπή και επιδοτούνται όλες οι προσαρμογές) και για την δυνατότητα αγοράς του προκειμένου να συμβάλει στην διευκόλυνση της καθημερινότητας του Κινητικά Αναπήρου.
Ζητάμε:
α) Κατάργηση του ΦΠΑ για αναπηρικά αυτοκίνητα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
β) Θεσμοθέτηση της δυνατότητας αγοράς μεταχειρισμένου από την Ελλάδα που να χαρακτηρίζετε στην συνέχεια αναπηρικό με την δυνατότητα έκδοσης διεθνούς κάρτας στάθμευσης.
γ) Τον αποχαρακτηρισμό στα 5 έτη.
δ) Να επιτραπεί πετρελαιοκίνηση στα αναπηρικά αυτοκίνητα και στις περιοχές Αττικής και Θεσσαλονίκης.
Οι πολίτες µε Κινητική Αναπηρία, αντικαθιστούν την χαμένη κινητικότητα τους σε μεγάλο βαθμό µε το αυτοκίνητο,
αποτελεί δε καθοριστικά το μέσο για συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή.
Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
1. Η Προσβασιμότητα στις Παραλίες.
Πάντα οι Κινητικά Ανάπηροι αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν πρόβλημα πρόσβασης στις παραλίες της πατρίδας μας.
Το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες στην αναψυχή, στον τουρισμό, στον ελεύθερο χρόνο και τον αθλητισμό αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, το οποίο η Πολιτεία υποχρεούται να διασφαλίσει, σύμφωνα με το άρθρο 30 της νέας Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
Το μεγαλύτερο μέρος των παραλιών της πατρίδας μας, είναι απροσπέλαστο από Κινητικά Αναπήρους ιδιαίτερα από χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου.
Υπάρχουν περιπτώσεις που Ο.Τ.Α προσπάθησαν να εξυπηρετήσουν άτομα με Κινητικά προβλήματα για να αποκτήσουν την πρόσβαση στο αγαθό του νερού, αλλά οι προσπάθειες αυτές βρήκαν αντιμέτωπες αρχές οι οποίες τα ξήλωσαν.
Στο νόμο 2791/2001 ΦΕΚ. 285Α/19.12.01 «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» ενώ είναι σαφές το κοινόχρηστο των παραλιών, εν τούτοις χρειάζεται προσθήκη σαφούς άρθρου με το οποίο να επιτρέπονται τα έργα για την πρόσβαση ατόμων με Κινητικά προβλήματα ή ξεκάθαρη ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου.
Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού
1. Οι Παραλίες και η Παραλία του ΚΑΑΠ-Βούλας
Πάντα οι Κινητικά Ανάπηροι αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν πρόβλημα πρόσβασης στις παραλίες της πατρίδας μας.
Το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες στην αναψυχή, στον τουρισμό, στον ελεύθερο χρόνο και τον αθλητισμό αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, το οποίο η Πολιτεία υποχρεούται να διασφαλίσει, σύμφωνα με το άρθρο 30 της νέας Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
Το μεγαλύτερο μέρος των παραλιών της πατρίδας μας, είναι απροσπέλαστο από Κινητικά Αναπήρους ιδιαίτερα από χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου.
Υπάρχουν περιπτώσεις που Ο.Τ.Α προσπάθησαν να εξυπηρετήσουν άτομα με Κινητικά προβλήματα για να αποκτήσουν την πρόσβαση στο αγαθό του νερού, αλλά οι προσπάθειες αυτές βρήκαν αντιμέτωπες αρχές οι οποίες τα ξήλωσαν.
Στο νόμο 2791/2001 ΦΕΚ. 285Α/19.12.01 «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» ενώ είναι σαφές το κοινόχρηστο των παραλιών, εν τούτοις χρειάζεται προσθήκη σαφούς άρθρου με το οποίο να επιτρέπονται τα έργα για την πρόσβαση ατόμων με Κινητικά προβλήματα ή ξεκάθαρη ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου.
Έργα που εξασφαλίζουν την πρόσβαση είναι:
α) Βατός διάδρομος για αναπηρικά αμαξίδια που θα οδηγεί σε εξέδρα (2μ Χ 1,5μ) η οποία να απολήγει εντός του νερού, προκειμένου να τοποθετείται στην εξέδρα ειδικό αναβατόριο ανόδου – καθόδου στο νερό ατόμων με βαριά Κινητική Αναπηρία.
β) Παράκαμψη του παραπάνω διαδρόμου που θα οδηγεί στην άκρη της θάλασσας για άτομα με ελαφρότερες Κινητικές Αναπηρίες ή με διαφορετικές που τον έχουν απαραίτητα ανάγκη.
Ελλείψει όλων των παραπάνω, τα Κινητικά Ανάπηρα άτομα φιλοξενούνται από το ΚΑΑΠ-Βούλας σε τμήμα της παραλίας που περιλαμβάνεται στην ιδιοκτησία του, η παραλία αυτή είναι η μοναδική προσβάσιμη παραλία στην Ελλάδα όσο αφορά την είσοδο και έξοδο των Κινητικά Αναπήρων στο αγαθό του νερού και σαν μοναδική τείνει να γίνει γκέτο.
Το Υπουργείο το 2009 διέθεσε ένα ποσό για την διαμόρφωση της παραλίας του ΚΑΑΠ-Β, άφησε όμως μεγάλα πρόβληματα:
1. Επίστρωσε την είσοδο της παραλίας με χαλίκι, που έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να κινηθούν αναπηρικά αμαξίδια ούτε άνθρωποι που χρησιμοποιούν πατερίτσες και
2. Τοποθετώντας γκαζόν, εξαφάνισε τις σκιερές θέσεις πάρκιν που χρησιμοποιούσαν άτομα με αναπνευστικά προβλήματα, αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον να επισκεφτούν την παραλία.
Υπάρχει χώρος για πάρκιν, απλά έχει περίφραξη που μπορεί να φύγει και να λυθεί το πρόβλημα.
Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα που μπορούν να διορθωθούν
– Έλλειψη αναπηρικών WC κατάλληλα εξοπλισμένων.
– Έλλειψη χώρων (τεντών ή κατασκευών) που θα εξασφαλίζουν σταθερή θερμοκρασία με ψεκασμό νερού για τα επακόλουθα των αναπηριών με αναπνευστικά προβλήματα.
– Στην παραλία του ΚΑΑΠ-Βούλας υπάρχουν έξη σπίτια ξύλινης πρόχειρης κατασκευής με τέσσερα κρεβάτια το καθένα, σε αυτά διημερεύουν την θερινή σεζόν οι λουόμενοι (άτομα με Κινητική Αναπηρία), σε τέσσερις 15νθήμερες περιόδους, οι κατασκευές αυτές είναι πρόχειρες και δεν εξυπηρετούν βασικές ανάγκες.
Να δημιουργηθούν τα σωστά καταλύματα που θα προσφέρουν ανθρώπινη και αξιοπρεπή παραμονή, όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά και την χειμερινή περίοδο.
Θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, στο χώρο αυτό να φιλοξενηθούν Κινητικά Ανάπηροι από όλη την Ελλάδα και γιατί όχι και από Ευρωπαϊκές χώρες.
2. Γαλάζιες σημαίες
Η Γαλάζια σημαία είναι ένας διεθνής θεσμός που στην ουσία επιβραβεύει τις οργανωμένες ακτές και απονέμεται με αυστηρά κριτήρια σε περίπου 40 χώρες μέχρι σήμερα.
Ο θεσμός αυτός έχει καθιερωθεί από το 1987 (στην Ελλάδα από το 1992) και αποτελεί σύμβολο οργανωτικής και περιβαλλοντικής ευσυνειδησίας.
Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Foundation for Environmental Education με έδρα τη Δανία και έχει 40 χώρες – μέλη από όλες τις Ηπείρους.
Στα κριτήρια για την απονομή της Γαλάζιας Σημαίας που είναι διεθνές πρότυπο ποιότητας στην παράγραφο, Πρώτες βοήθειες, ναυαγοσώστες υπηρεσίες και εγκαταστάσεις, αναφέρει…… όπως επίσης και εγκαταστάσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες για την ασφαλή προσέλευση και παραμονή τους στην παραλία.
Δυστυχώς, δεν συμβαίνει αυτό και πολλές παραλίες με μπλε σημαία δεν έχουν πρόσβαση στο αγαθό του νερού, με αποτέλεσμα, να υπάρχουν πολλά παράπονα από άτομα με Κινητική Αναπηρία του εσωτερικού και του εξωτερικού, να μην εξυπηρετούνται και να δυσφημίζεται η χώρα.
3. Το φαινόμενο της επαιτείας
Ένα άλλο πρόβλημα που έχει ενσκήψει των τελευταίο καιρό και μας προσβάλλει όλους, είναι το φαινόμενο της επαιτείας ιδιαίτερα στα φανάρια από οικονομικούς μετανάστες που προσποιούνται ως επί το πλείστον τους Κινητικά Αναπήρους.
Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
1. Την πιστοποίηση των τεχνικών μετατροπών και επιδότηση τους
Για την οδήγηση αναπηρικού αυτοκινήτου (αφορά την μετατροπή που τοποθετείτε στο τιμόνι, γκάζι-φρένο) όσες είναι τοποθετημένες σήμερα από τεχνίτες δεν είναι πιστοποιημένες ως εκ τούτου παράνομες.
Το δε κόστος των μετατροπών που είναι πιστοποιημένες από τις εταιρείες, είναι δυσβάσταχτο.
2. Καθιέρωση e-pass
Την καθιέρωση e-pass στα διόδια των Εθνικών οδών για τα αναπηρικά αυτοκίνητα προς αποφυγή καθυστερήσεων.
3. Διόδια
Ζητάμε παρέμβαση ώστε να υπάρξει δωρεάν διέλευση από τα διόδια της Αττικής οδού και της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου για τους Κινητικά Αναπήρους κατόχους αδείας αναπηρικού αυτοκινήτου, όπως ισχύει για τα διόδια των Εθνικών οδών
4. Υποδομή για προσέγγιση (ράμπες-εξέδρες) στις στάσεις των λεωφορείων της Ε.Θ.Ε.Λ
Για να υπάρξει η δυνατότητα επιβίβασης- αποβίβασης των χρηστών αναπηρικού αμαξιδίου, πρέπει να χρησιμοποιείται το σύστημα επιγωνάτισης των λεωφορείων που δεν χρησιμοποιείται σήμερα, προφασιζόμενοι οι οδηγοί διάφορα και να υπάρχουν ράμπες και εξέδρες στα πεζοδρόμια για να υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
