02/03/11 Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Υπόμνημα της ΕΟΚΑ

Η Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων (ΕΟΚΑ) είναι το δευτεροβάθμιο όργανο θεσμικής εκπροσώπησης  550.000 χιλ. Κινητικά Αναπήρων στην πατρίδα μας.

Έχοντας συνειδητοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τα δύσκολα και μεγάλα οικονομικά προβλήματα που περνά η χώρα μας, συμμετέχουμε στην διαβούλευση  που ξεκίνησε το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «στο πλαίσιο των στρατηγικών του σχεδιασμών με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας περίθαλψης των ασθενών, στον περιορισμό της σπατάλης  και την εξοικονόμηση υλικών και ανθρωπίνων πόρων και την μελέτη και την διαδικασία αναπροσαρμογής των υφιστάμενων κανονισμών λειτουργίας των δημόσιων Νοσοκομείων της χώρας».

Με το υπόμνημα μας, προσπαθούμε να συμβάλουμε στον όποιο βαθμό στο έργο αυτό, που εκτιμάμε ότι αποτελεί καθοριστική προσπάθεια βελτίωσης μιας ανοικτής και αιμορραγούσας πληγής, τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε προσφορά ποιότητας και περίθαλψης των ασθενών  διατυπώνοντας θέματα που αφορούν και την Κοινωνική ομάδα που εκπροσωπούμε.

 

Βελτίωση της ποιότητας και περίθαλψης των ασθενών.

Στις κλινικές των Νοσοκομείων η επικρατούσα κατάσταση για την περίθαλψη ασθενών ΑμεΑ Κινητικά Αναπήρων είναι τραγική , δεν υπάρχουν κατάλληλες κλίνες ούτε καν Τουαλέτες ΑμεΑ ικανές για να εξυπηρετήσουν ασθενείς με Κινητική Αναπηρία.

– Τουλάχιστον στις κλινικές των Νοσοκομείων, να υπάρχει μία ειδική κλίνη για γυναίκα και άλλη μία για άνδρα σε δωμάτιο που θα διαθέτει WC προσβάσιμο σε ασθενείς με Κινητική Αναπηρία.                                                             Αν με τον καινούργιο σχεδιασμό πάψουν να υφίστανται κλινικές   να υπάρχουν αντίστοιχα 2 ειδικές κλίνες για άνδρες και γυναίκες   σε δωμάτιο δύο ατόμων με προσβάσιμο WC για ΑμεΑ Κινητικά Αναπήρους.                                  Εάν οι κλίνες δεν καταλαμβάνονται μπορούν να χρησιμοποιούνται από οποιοδήποτε ασθενή, αλλά όταν παρουσιασθεί η ανάγκη νοσηλείας Κινητικά Αναπήρου ασθενούς , να θεωρείται αναγκαία η μεταφορά.                               Επίσης WC πρέπει να υπάρχουν στους χώρους των νοσοκομείων που κινούνται Κινητικά Ανάπηροι για τον οποιοδήποτε λόγω  επίσκεψης τους.

– Προτεραιότητα στα ραντεβού στα νοσοκομεία ατόμων με Κινητική Αναπηρία.                                                     – Δημιουργία τμημάτων αποκατάστασης Κινητικά Αναπήρων στα περιφερειακά Νοσοκομεία της χώρας.

Τον περιορισμό της σπατάλης και την εξοικονόμηση υλικών και ανθρωπίνων πόρων.

– Επανακαθορισμός χορήγησης αναπηρικών ειδών που πρέπει να καθορισθεί με την συμμετοχή της ΕΕΦΙΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης)  και της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων.                                  – Επανακαθορισμός του τρόπου χορήγησης αναλωσίμων υλικών και αναπηρικών βοηθημάτων με την συμμετοχή της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων.                                                                                                 – Χορήγηση από όλα τα ταμεία των ιδίων αναπηρικών ειδών που θα επανακαθορισθεί τόσο ο τρόπος όσο και το είδος που θα δίνεται.

– Η δυνατότητα προμήθειας αναπηρικών ειδών από εταιρείες εξωτερικού  π.χ.  μέσω  internet  που το τιμολόγιο αγοράς  θα γίνεται δεκτό από τα ασφαλιστικά ταμεία,  υπάρχει τεράστια διαφορά τιμών.

 

ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ-ΚΑΦΚΑ

Σας  γνωρίζουμε περιληπτικά τις απόψεις μας σχετικά με τις δομές του ΥΥΚΑ που  ονομάστηκαν εδώ και δέκα (10) χρόνια ΚΑΦΚΑ (Κέντρα αποθεραπείας  φυσικής και κοινωνικής αποκατάστασης) και ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ (Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρίες).                                                                                 Αυτές οι Μονάδες   7 ΚΑΦΚΑ και 24 ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ αυτοδιαφημίστηκαν από ιθύνοντες  ότι θα αντιμετώπιζαν συνολικά με «σχέδιο» και αποτελεσματικότητα τα μέχρι τότε αθροιζόμενα πολύπλευρα  προβλήματα των ΑμεΑ .                           Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους, κανείς από τους αρμόδιους πέραν της διαχείρισης οικονομικών πακέτων μέσω Προγραμμάτων της ΕΕ δεν γνώριζε ή δεν σχεδίασαν σοβαρά  ποια θα ήταν η αποστολή αυτών των ειδικών Κέντρων για τα οποία δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ  μέχρι σήμερα χωρίς κανείς να γνωρίζει υπεύθυνα το προσανατολισμό τους και το έργο τους .                                                                                            Μάλιστα έβαζαν εκ συστήματος ανθρώπους οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τα Κέντρα αυτά «κατά το δοκούν» .               Αυτές οι Μεγάλες Μονάδες  με κτηριακές εγκαταστάσεις  5.500τμ περίπου και 2.500τμ αντίστοιχα τώρα προσπαθούν να «αυτοσχεδιάσουν» για να επιβιώσουν και αναφερόμαστε σε εκείνα τα λίγα Κέντρα που έχουν Διοικήσεις με γνώσεις … φιλότιμο αλλά και «τσαγανό» να αφήσουν κάτι στο πέρασμα τους και μάλιστα με «Τροϊκανή Δημοσιονομική Διαχείριση» στη πατρίδα .                                                                                                                                                                                 Το περίεργο είναι ότι οι τοπικές κοινωνίες των ΑμεΑ όλα αυτά τα γνωρίζουν και τα γνωρίζουν καλά … αλλά σιωπούν …  κατά την άποψη μας, ένοχο.                                                                                                 Πάντως στη προκειμένη περίπτωση αυτή η ένοχη σιωπή  έφερε αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα  που σήμερα κάποιοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν … αν τελικά δεν είναι αργά για όλους μας .                                                       Προφανώς αναρωτιόμαστε και με τα ΚΑΦΚΑ  τι γίνεται που είναι τα περισσότερα «κρυμμένα» εν ήδη στρατιωτικού οχυρού … όχι ότι αυτό δεν βόλεψε ή δεν βολεύει κάποιους .                                                                                                                                                             Λοιπόν αυτές οι μεγάλες ανενεργές μονάδες χρόνια τώρα , για όφελος των ΑμεΑ αλλά και του συνόλου των πασχόντων θα πρέπει άμεσα να διασυνδεθούν με τα τοπικά -Περιφερειακά  Νοσοκομεία και να υποστηρίξουν ανάλογες  κλινικές , να προσφέρουν θεραπευτική αποκατάσταση, προγράμματα αυτόνομης διαβίωσης  κλπ.             Τα ΚΑΦΚΑ ανήκουν στο τομέα της Υγείας  είτε έχουν, είτε δεν έχουν οργανισμό, έχουν όμως πολύ σπουδαίο έργο να επιτελέσουν,  πριν «σαπίσει» και παροπλισθεί ο πανάκριβος  θεραπευτικός – ξενοδοχειακός κλπ, εξοπλισμός που διαθέτουν.

Τα ονόμασαν Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης και Κατάρτισης   για να τα υλοποιήσουν σοβαρά και με σχέδιο, δράσεις και αποτελεσματικότητα προς όφελος των ΑμεΑ και όχι  στην λογική της πολιτικής τακτικής (διορισμοί στελεχών κτλ,).                                                                                                                         Άλλωστε είχε γίνει και μια προσπάθεια σχετική στο Νόμο 3699/08 (ΦΕΚ199/τ.Α’/2-10-08 σελ.3519 παρ.5), που θα πρέπει να επικαιροποιηθεί και να τροποποιηθεί  σε νέα δεδομένα, ώστε να δημιουργηθούν  νέοι δημιουργικοί ορίζοντες.

Προτάσεις  της ΕΟΚΑ για το ΕΙΑΑ ως ΕΚΑ (Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης) ειδικό νοσοκομείο του ΕΣΥ.

Σύμφωνα  με τον νόμο 3868/2010 ικανοποιείται το αίτημα της ΕΟΚΑ, των συλλόγων των παραπληγικών και των εργαζομένων στο ΕΙΑΑ για την ένταξη του στο ΕΣΥ. Πιστεύουμε ότι τώρα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε στο σχέδιο ένταξης του να συμπεριληφθούν και οι προτάσεις μας, για την λειτουργία που οραματισθήκαμε και την αναβάθμιση του.

Προτάσεις που παραθέτουμε παρακάτω:

1.   Ο ρόλος της ιδρυματοποίησης, ανεπάρκειας των υπηρεσιών και του κατεστημένου ασύλου που υπήρχε μέχρι σήμερα πρέπει να αλλάξει σε καθαρά κέντρο αποκατάστασης.

2.   α) Στην  ενδιάμεση φάση αποκατάστασης δεν μπορεί να υπάρχει φιλοξενία αλλά νοσηλεία, αλλά και σε κανένα στάδιο αποκατάστασης δεν μπορεί να υπάρχει φιλοξενία μέχρι την έξοδο του ασθενούς από το ειδικό Νοσοκομείο.

β) Φιλοξενία επιβάλλετε να υπάρξει μόνο σε εξωτερικούς ασθενείς της περιφέρειας ή του κέντρου ανάλογα με το περιστατικό και τις ειδικές συνθήκες  (βαρύτητα περιστατικού, οικονομική κατάσταση, μετακίνηση κτλ.) όταν επισκέπτονται το ΕΚΑ για εξετάσεις ή μερική αποκατάσταση.

γ) Μας βρίσκει αντίθετους να βρίσκονται στον αυτό χώρο αποκατάστασης παιδιά και έφηβοι εφόσον υπάρχουν κέντρα αποκατάστασης παίδων όπως π.χ. το ΚΑΑΠ-Β  και δεν συνυπάρχουν στα κέντρα του εξωτερικού παιδιά, έφηβοι και ενήλικες.

3.   Στην τελευταία φάση αποκατάστασης, πρέπει να δημιουργηθούν ειδικοί χώροι εξομοιωμένοι με την καταλληλότερη κατοικία που πρέπει να εξυπηρετούνται στην ζωή τους οι ανάπηροι και να εκπαιδεύονται οι συνοδοί τους, ή οικογενειακό τους πρόσωπο (η διαμονή σε αυτή πρέπει να διαρκεί 15 ημέρες τουλάχιστον).

4.   Πρέπει να υπάρχουν ειδικά και ολοκληρωμένα τμήματα:

α) Ουρολογικό τμήμα  διαχείρισης εντέρου και κύστης.

β) Γυναικολογικό τμήμα , για Κινητικά Ανάπηρες γυναίκες.

γ) Καρδιολογικό τμήμα, γιατί οι περισσότεροι των ηλικιωμένων Κινητικά Αναπήρων έχουν καρδιολογικά προβλήματα (ένας από τους λόγους δημιουργίας των, η έλλειψη κίνησης).

δ) Τμήμα διερεύνησης των κατάλληλων αναπηρικών ειδών για κάθε ασθενή π.χ. αναπηρικά καρότσια, μαξιλάρια κατά των κατακλίσεων, βακτηρίες κτλ.

Που θα αναφέρετε τεκμηριωμένα  η καταλληλότητα των εκάστωτε ειδών για τον χρήστη.                                                                                                                                 ε) Το σημερινό οικοτροφείο να παραμείνει ως τμήμα κοινωνικής φροντίδας με συμμετοχή στο κόστος διαμονής και επιλογή με κριτήρια για όσους διαμένουν σε αυτό και έχουν ανάγκη.

στ) Τμήματα ειδίκευσης των αναπήρων σε σύγχρονα επαγγέλματα π.χ. διαδίκτυο, επισκευή και κατασκευή αναπηρικών ειδών κτλ.  για την ένταξή τους στα κοινωνικά δρώμενα με αξιώσεις.

ζ) Είμαστε αντίθετοι με την οποιαδήποτε μείωση των διαθεσίμων κλινών.

η) Θεωρούμε απαραίτητη τη σύνδεση του αθλητισμού με την αποκατάσταση, ούτως η άλλως αποτελεί μέρος της αποκατάστασης.

 

Στάδια αποκατάστασης από θέμα χρόνου και παρακολούθησης όπως η   πείρα μας έχει διδάξει και εφαρμόζονται σε αντίστοιχα κέντρα του εξωτερικού.

Στάδια ασθενούς από τραυματισμό:

1.   Τραυματικό στάδιο – εντατική (χρόνος περίπου ένας μήνας-ανάλογα την βαρύτητα του περιστατικού).

2.   Μετά την εντατική,  σταδιακή ενδυνάμωση μυών φυσιοθεραπεία – έλεγχος κατακλίσεων, σπαστικότητας-έναρξη εκπαίδευσης εντέρου και διαχείριση κύστης-ψυχολογική υποστήριξη ασθενών και συνοδών.(χρόνος 3-6 μήνες).

3.   Εντατικοποίηση ενεργών ασκήσεων -βάρη, τοξοβολία, τένις, μπιλιάρδο, μπάσκετ με καρότσι κτλ. Ορθοστάτιση , πισίνα και εκπαίδευση χειρισμού αμαξιδίου . (χρόνος 3-6 μήνες).

4.   Εκπαίδευση μεταφοράς , οδήγησης, εργοθεραπείας και ενέργειες επανένταξης στα κοινωνικά δρώμενα (χρόνος 1-2 μήνες).

5.   Τελικό στάδιο διαμονή σε ανεξάρτητους χώρους μαζί με τον συνοδό (χρόνος 15 μέρες).

Κάθε μήνα έλεγχος προόδου αποκατάστασης του ασθενούς από τα τμήματα νοσηλείας, φυσιοθεραπείας, εργοθεραπείας και ψυχολογικής υποστήριξης.